Terraria
Bij de term ‘terrarium’ zal menigeen aan een soort woestijnbak denken. Dat is niet zo gek als je weet dat ‘terra’ Latijn is voor land. Het hoeft echter niet echt om de uitbeelding van een woestijnachtig biotoop te gaan. Duinachtig kan ook.
Duingebied in de Portugese provincie Algarve. Mediterraan klimaat: heet en droog in de zomer, koel tot koud en vochtig in de winter. Woongebied van bijv. de Algerijnse zandloper Psammodromus algirus, een grondhagedis.
De eigenaar van dit droge terrarium liet zich bij de bouw van zijn terrarium inspireren door wat hij op Malta had gezien. Hij hield er parelskinken en muurhagedissen in die hij daar gezien natuurgetrouw mogelijk onderbrengen.
Wat in de liefhebberij gemakshalve met ‘paludarium’ wordt aangeduid, is bijna nooit wat de naam suggereert. Immers, de term paludarium is afgeleid van het Latijnse woord palus en dat betekent moeras. Een paludarium is dus letterlijk een moerasbak!
Een moeras in Suriname. Dat heet daar een zwamp, een verbastering van het Engelse Swamp. Ondiep water gaat geleidelijk over in sompig land.
Een paludarium in Diergaarde ‘Blijdorp’. Niet meer dan 10 cm diep water tot aan de achterwand waarin reuzenbombina’s Bombina maxima vertoefden. Een flinke staartvaren Pteris caudatus stond op een soort eilandje. Verdere aankleding hout en een flinke steen. Donkerkleurig zand op de bodem. In zo’n vivarium zou je natuurlijk ook prima salamanders, killi- of oppervlaktevissen kunnen houden.
Wat meestal ten onrechte als ‘paludarium’ wordt aangeduid, is een bak waarin een water- en een landdeel min of meer abrupt, dus zonder geleidelijke overgang, op elkaar aansluiten als een meer, beek of rivier op hooguit vochtig land. Omdat het accent daarbij voornamelijk op de oever ligt, zou je zo’n vivarium eigenlijk een ‘riparium’ moeten noemen. Ripa is Latijn voor oever. Het waterdeel heeft dan een duidelijke aquariumfunctie. Dat kan min of meer sober als een speciaal-aquarium, maar ook als een gezelschapsbak met planten en vissen worden ingericht. Of het laatste mogelijk is hangt
vooral af van de beschikbare lichtintensiteit.
Een achtkantig vivarium met een 30 cm diep waterdeel en een opklapbare voorruit, ingericht als een gezelschapsaquarium. Een bak waarbij het accent duidelijk op de oever ligt; een riparium dus. Vanwege de beperkte lichtintensiteit op het waterdeel zijn hier voornamelijk planten toegepast die met minder licht uitkunnen. Zo’n bak biedt op het landdeel, op de wanden en op takken in het luchtdeel ook plaats aan gif- of boomkikkers en reptielen als Phelsuma-soorten of Anolis-soorten.
Verenigingsriparium van Studie Vereniging ′Het Paludarium′ op AquaHortus 2015
Is er sprake van hoofdzakelijk land met een beperkt waterdeel als een vijver(tje) of een beekloopje, dan spreken van aqua-terrarium. Omgekeerd zou je een bak met veel water en maar een beperkt landdeel een terra-aquarium kunnen noemen. Veel gifkikkerbakken behoren tot dit type. Grotere vivaria van dit type zijn vooral populair onder liefhebbers die graag met diverse typen planten bezig zijn. Een bouwbeschrijving van dit riparium kunt u terugvinden op: http://www.paludariumclub.nl/Clubbak/
Een aqua-terrarium in een hobbyruimte. Linksachter is duidelijk een vijvertje te zien. Maar verspreid over de bodem zijn er nog een paar ‘plasjes’. In dit vivarium werden vooral grotere gif-, maar ook boomkikkers gehouden.
Een hoog en diep aqua-terrarium in een woonkamer. Een typische plantenbak met een vijvertje op de bodem. Ingebouwde vernevelaars houden een vochtig klimaat in stand. Ideaal voor de gifkikkers die zich lustig in dit vivarium voortplanten! LED-stralers zorgen voor voldoende licht, maar via daklichten binnentredend daglicht speelt mede een rol.